Er zijn proeverijen in allerlei soorten en maten. Maar zelden zijn ze zo exceptioneel als de recente vergelijkende proeverij van Aubert de Villaine, mede-eigenaar van Domaine de la Romanée-Conti.
tekst Allard Botenga
Na een – in deze context – bescheiden start met de Vosne Romanée 1er Cru 2008, verschenen er achtereenvolgens vijf paren Romanée-Saint-Vivant naast La Romanée-Conti op de proeftafel: 2009 – 1999 – 1990 – 1980 – 1971. Besloten werd met de bijzonder fraaie Le Montrachet 2003 van het domaine.
De proeverij
De indrinkwijn was de 2008 Vosne Romanée 1er Cru van het Domaine, een aardige wijn, vrij licht maar toch al een begin van het unieke aroma met iets van een sinaasappelschilletje.
De 2009 Romanée-St-Vivant was voor een juiste beoordeling nog te gesloten en miste daardoor typiciteit. De Romanée-Conti 2009 was potdicht, in feite kindermoord van een très Grand Vin.
De 1999 Romanée-St-Vivant toonde een minimale vegetaliteit in de geur van mijns inziens passagère aard en miste ook nog de ‘DRC typiciteit’. Dat nam niet weg dat de smaak al voortreffelijk was, vrijwel volledig uitgebalanceerd maar – vanzelfsprekend – met minimale tannine markering.
De 1999 Romanée-Conti toonde een opvallend diepe, dichte kleur, bijna niet des pinot noirs, eerder van een overgeëxtraheerde nieuwe wereld-wijn of incidenteel elders in Europa vervaardigde pinot noir. De wijn was potdicht en gaf eigenlijk nog niets, ergo een tweede iets minder gelukkige keuze van dit illustere Domaine.
De 1990 Romanée-St-Vivant was het eerste glas met het kenmerkende aroma, nog in wasdom maar al heel bijzonder en ook in de smaak al redelijk herkenbaar. Ronduit heerlijk. 1990 Romanée-Conti: In het prille begin van een ontwikkeling naar het onnavolgbare aroma. Niet te evenaren, hoewel Armand Rousseau, Jean Méo en vroeger Camus en daarvoor Clair Daü in de buurt konden komen. Geweldige wijn! Masterpiece.
Het prille begin van een ontwikkeling naar het onnavolgbare aroma
1980
1980 is een, aanvankelijk ook door het Domaine ondergewaardeerd jaar, maar naar mijn mening een van de grote DRC-successen, bijna vergelijkbaar met het ultieme jaar 1978. Ook de bourgognes van 1972 werden, in analogie van bordeaux, door journalisten en wijnschrijvers aanvankelijk neergesabeld, maar het Domaine de la Romanée-Conti voorzag zijn flessen – tegen de publieke opinie in – van het groene rugetiket van de grote jaargangen. De Romanée-Conti 1972 is nog steeds niet op dronk maar de andere DRC wijnen zijn mits goed bewaard schitterend.
Romanée-St-Vivant 1980 toont een wat lichtere kleur met een smal bruin verkleurd randje. Blind herkenbaar als DRC. Verrukkelijk met wat minder materie, maar desondanks een minutenlange finale. 1980 Romanée-Conti: Dit is het summum, misschien iets minder intens dan 1978, maar wat een geur. Deze Romanée-Conti is lichter en fragieler dan 1990 maar aromatisch fraaier en van een identieke lengte. Druppel na druppel genieten van een extreme verfijning, een wijze van consumeren die sowieso aan te bevelen was, gezien de vullingsgraad van de glazen.
Druppel na druppel genieten van een extreme verfijning
1971 Romanée-St-Vivant: Een adembenemende geur met weer dat onnavolgbare dat in de verte associaties met een sinaasappelschil oproept, in combinatie met fijne tropische aroma’s. Een Romanée-St-Vivant die tijd nodig had. Wel een lichtere structuur en minimaal iets van burning in de finale maar zeker een groot Romanée-St-Vivant-jaar waarbij geduld nog beloond zal worden.
1971 Romanée-Conti: Hoewel uit magnum geschonken niet geheel correct, met vreemd ‘gepasseerd’ zoetje in de smaak. Dit grote Bourgognejaar verdient een navenant grote Romanée-Conti, zodat ik hoop dat het een ongelukkige fles was. Proevers van een tweede magnum zeiden geen probleem te hebben gehad.
Tot slot
Le Montrachet 2003: Weer van een adembenemende schoonheid. Le Montrachet van DRC verslaat de overige producenten van deze grootste Grand Cru altijd, hoewel de zeldzaamste Cuvée van Kistler wel eens in de buurt kwam. Woorden schieten tekort, maar een meer complete en complexe chardonnay met ook nog dat bizar fraaie aroma moet nog uitgevonden worden. 1972 en 1973 waren indrukwekkend, waarbij door alleen deze jaargang te noemen andere jaargangen tekort wordt gedaan, maar 2003 Le Montrachet van DRC slaat alles, ook de grootste pourriture van andere rassen.
Een meer complete en complexe chardonnay, met ook nog dat bizar fraaie aroma, moet nog uitgevonden worden
