sbnz1Terwijl de Nieuw-Zeelandse oogst van 2016 zo goed als binnen is, is het op de kop af 45 jaar geleden dat in er in Nieuw-Zeeland voor het eerst sauvignon blanc-druiven werden geoogst. Ook is het 30 jaar geleden dat de eerste fles Cloudy Bay het levenslicht zag. Beiden werden een instant succes. – Cees van Casteren MW

Bob Campbell MW: “Marlborough sauvignon blanc is Nieuw-Zeelands orginele bungee-jump in een kruisbessenstruik”

Op loopafstand van mijn hotel in Auckland ligt de 328 meter hoge Sky Tower. Het is een van de hoogste gebouwen van het zuidelijk halfrond. Het bovenste deel van de toren bevat een ronddraaiend restaurant, daaronder drie verdiepingen met een uitzicht van 360 graden over de stad. Verder kun je er een bungee jump doen, een sprong van 192 meter waarbij snelheden van wel 85 km per uur worden gehaald.
Toen ik er afgelopen week was, stonden ze ervoor in de rij. Het spektakel herinnerde me zowel aan mijn hoogtevrees als aan Bob Campbells omschrijving van Marlborough sauvignon blanc: Nieuw-Zeelands originele ‘bungee jump in een kruisbessenstruik’. Sauvignon blanc zette Nieuw-Zeeland inderdaad op de (wijn)kaart; inmiddels is de wijn overal op de wereld verkrijgbaar. En toch is het maar een recent verschijnsel. Als je in de jaren zeventig Marlborough had bezocht, had je voldoende schapen gezien om een wolimperium op te zetten, maar niet één druivenstok. De eerste Kiwiwijnboer die iets in sauvignon blanc zag, Ross Spence van Matua Valley Wines, zou ook niet hebben kunnen bevroeden dat anno 2016 zo’n 85% van alle wijnexport uit Nieuw-Zeeland sauvignon blanc is. En dat Kiwi sauvignon blanc in de wereld een merk op zich is geworden. In de beginjaren leek het er namelijk helemaal niet op dat sauvignon blanc een succes zou worden. In het land zelf had men nog nooit van het druivenras gehoord, en ook had men moeite met de uitspraak van de naam. De doorbraak zou pas komen met Cloudy Bay, een wijnkelder in het toenmalig onbekende Marlborough in eigendom van een Australiër en gerund door nota bene een Engelse wijnmaker. Op doorreis in Australië werd de wijn opgemerkt door David Hohnen van Cape Mentelle die het in 2000 zou verkopen aan het luxe goederenimperium LVMH, er een groot marketingsucces van maakte en Cloudy Bay als cultwijn neer wist te zetten. Het internationale succes van Cloudy Bay zorgde voor een enorme aanplant maar de vraag bleef ook stijgen.

Matt Kramer: “Marlborough moet Bourgogne van Nieuw-Zeeland worden”

Te Muna Road wijngaard, Craggy Range

Te Muna Road wijngaard, Craggy Range

De meest aansprekende spreker op het congres was ongetwijfeld Matt Kramer (voorheen Wine Spectator). Matt hield zijn gehoor voor dat sauvignon blanc in Nieuw-Zeeland aanvankelijk een gelukkig schot in de roos was dat internationaal aansloeg dankzij David Hohnen en LVMH. Hij zei dat in die eerste fase het een kwestie was van geluk: LBT (‘Luck beats talent”) maar dat nu uit andere vaatjes zou moeten worden getapt om deze wijn op lange termijn op de kaart te houden. Wat jullie nu moeten laten zien, zei Kramer, is jullie talent: TBL (“Talent beats luck”). In zijn ogen heeft Marlborough vanwege de vele verschillende liggingen en bodems alle mogelijkheden voor een Bourgondische benadering. Hij suggereerde dat de toekomst van Marlborough niet in de uniforme smaak en stijl ligt maar in het unieke van de individuele wijngaarden. Een benadering derhalve à la Bourgogne. Met uiteindelijk een classificatie op basis van de kwaliteit van de wijngaard.
Zover is men in Marlborough zeker nog niet, al dient gezegd dat er steeds meer een focus komt op de drie subregio’s van het gebied. Het koelere Awatere Valley brengt meer aromatische, strakkere wijnen voort met veel fraîcheur, terwijl Wairau Valley een rijkere, rijpere stijl kent en Southern Valleys daar tussen in zit.
sbnz2Die regionale benadering zal ook in de toekomst de relatief hoge prijs van sauvignon blanc uit Nieuw-Zeeland moeten garanderen. Die hoge prijs is een erfenis van de begintijd want het ver afgelegen Nieuw-Zeeland moest alles voor wijnbouw importeren. De kosten waren dus aanvankelijk hoog. Maar de markt was bereid die hoge prijs te betalen omdat er maar weinig van beschikbaar was en het een totaal nieuwe stijl sauvignon blanc was: stuivend, aromatisch, met veel kruisbessen, grapefruit, passievruchten en gras.
Inmiddels zijn de kosten drastisch verlaagd en is het proces om er wijn van te maken zelfs goedkoop. Er worden namelijk veel druiven geoogst per hectare en het enige dat de wijnmaker vervolgens hoeft te doen, is persen, gist toevoegen en laten gisten op lage temperaturen. Er zijn geen dure eikenhouten vaten nodig, alles kan rechtstreeks van roestvrijstalen tanks op fles. Het is een kwestie van dagen en de wijn is klaar om gebotteld te worden. De meeste producenten hebben zelfs de wijn al verscheept voordat ze de wijnboeren voor hun druiven hoeven te betalen.
Desondanks ligt de gemiddelde prijs aanzienlijk hoger dan de gemiddelde prijs van welk ander wijnland ook.
Genoeg om bij de concurrentie in andere landen de nodige adrenaline te veroorzaken –zelfs zonder bungee jump van de Sky Tower.