Mastroberardino, bijzonder geval nabij de Vesuvius

Het zijn tegenwoordig weer bekende druivenrassen in de regio Campania. De greco, fiano en aglianico sieren de etiketten van Mastroberardino uit Atripalda, een dorp nabij de Vesuvius op een kleine 30 kilometers van Napels.
tekst Louis Janssen, proefnotities Jan en Kyra van Lissum

Inmiddels is hier de tiende generatie aangetreden, met Piero Mastroberardino als het bekendste gezicht. Hun pionierswerk bracht veel vooruitgang in de regio en zelfs heel Zuid-Italië profiteerde er uiteindelijk van. Dankzij de inspanningen van de familie kunnen we nu weer wijnen drinken van ‘vergeten’ druivenrassen die sinds de Romeinse tijd nog nauwelijks werden gecultiveerd. Het bedrijf staat daarnaast bekend om zijn uitstekende taurasi’s, wijnen van de aglianico, die intussen genieten van een wereldwijde bekendheid. In totaal bezit men 14 wijndomeinen, verspreid over een kleine 60 ha in drie productiegebieden met een eigen DOCG: Greco di Tufo, Taurasi en Fiano di Avellino. Men koopt ook druiven aan, waarmee de gemiddelde jaarlijkse productie oploopt tot 2,4 miljoen flessen.

Archeoloog

De vader van Piero, Antonio Mastroberardino, noemt men wel eens de druivenarcheoloog. Met hem kreeg de zoektocht naar authentieke, regionale rassen pas echt vorm. Zijn betekenis voor de regio Campania is wat dat betreft vergelijkbaar met die van Miguel Torres in Catalonië. Maar in één opzicht is de missie van Mastroberardino nóg spannender en interessanter. In 1996 vroeg de Italiaanse overheid namelijk of men zin had om mee te werken aan een buitengewoon prestigieus project: de Villa dei Misteri in Pompeii. Wat was er aan de hand? Uit allerlei opgravingen in en bij Pompeii concludeerde men dat er tot de uitbarsting van de Vesuvius in het jaar 79 een levendige wijnbouwcultuur bestond. Mastroberardino wilde graag meedoen aan het project dat ertoe moest leiden dat de oorspronkelijke rassen en vinificatietechnieken opnieuw gecultiveerd zouden worden. Zo trof men binnen de stadsmuren van Pompeii wortelresten aan in vijf wijngaardpercelen en vond men ondergrondse opslagplaatsen. DNA-testen op zaden uit de asresten gaven aan dat men te maken had met de oorspronkelijke druivenrassen piedirosso en sciascinoso (olivella). Met deze rassen startte in 1990 een herplantingsprogramma, en met 8.000 stokken per ha was dat precies zoals dat in de Romeinse tijd gebeurde. De Villa dei Misteri Rosso krijgt als herkomst mee IGP Pompeiano.

Plafondschildering in de kelders van Mastroberardino