Aan de stamtafel komt-ie schuin tegenover mij zitten. Duidelijk een Hollander. En als ik Hollander zeg, heb ik het over een ras dat graag naar het zuiden afzakt om het wat ‘achterlijke’ volk te beleren. Hij pakt de wijnkaart, neust die even door en vraagt tutoyerend zonder inleiding: ’Wat zou jij bij een broodje filet americain nou voor wijn bestellen?’ ‘Bedoelt u van deze wijnkaart’, vraag ik, ‘of in het algemeen?’ Hij terug: ‘Van wat ze hier in huis hebben natuurlijk’. ’Nou’, zeg ik met voorbedachten rade, ’eigenlijk ben ik een bierdrinker. Maar als ik u was zou ik eens een malbecje proberen’.
De man kijkt weer even in de kaart en zegt met vertrokken gezicht: ‘Is dat die Argentijn op pagina 3? Dan heb ik al gegeten en gedronken. Ten eerste verkoopt m’n buurman die voor 2,48 euro palletprijs. Want die doet al jaren in wijn. En ten tweede is deze eetschuurbaas een graaier’. Ik vraag hoezo. ‘Omdat die wijn hier 24,50 euro kost. Da’s tien keer over de kop. Als dat jullie gastvrije Brabant moet voorstellen, heb ik het met die Bourgondische prijzen wel gehad’.
Redelijke prijs
Ik vraag hem of de malbec op de kaart van dezelfde wijnboer komt als die van z’n buurman. ‘Weet ik veel’, zegt-ie geërgerd. ‘Malbec is malbec. Allemaal één pot nat’.
Een ober die en passant toevallig meeluistert valt in: ‘Als ik het even mag uitleggen: de wijn op onze kaart is 6 keer bekroond op internationale concoursen. In Argentinië zelf kost die af kelder al 8 euro de fles. Dus vinden wij onze kaartprijs heel redelijk. U zit hier wel in een restaurant met 50 man personeel en nogal wat lasten. Daar blijft ook iets van in de wijnprijs hangen’.
De Hollander snuift en zegt: ’Mooie praat maar dan toch maar liever wat anders. Heb je niks voor een tientje of zo? ‘Zeker’, zegt de ober. En even later komt-ie terug met een ruim bourgogneglas rood. ‘Is dat alles?’, vraagt de Hollander. ‘Nee’ ad remt de ober. ’We hebben ook wijn van 8 euro per glas’.
Geen wonder…
De Hollander trekt wit weg. ‘Wat een dievenbende is dat hier. Geen wonder dat Brabant bekend staat als criminele provincie nummer één. Straks komt de politie er ook nog achter dat jullie wijn uit zo’n laboratorium komt dat nooit een druif heeft gezien. Nee, dan sluit ik liever de zitting’.
Bij de afrekening wil de man elke stuiver aan wisselgeld terug. ‘Goede thuisreis naar Holland’, roept de ober hem na. ‘Daar verkopen ze dit soort wijnen voor het dubbele. Het is even slikken, maar dan voel je ook dat je belazerd wordt’.
