Met het overlijden van René van Heusden verliest de Nederlandse wijnjournalistiek een in veel opzichten markante persoonlijkheid.
Vorig jaar nog maakte ik met hem een reis naar Duitsland. We aten een keer samen en bespraken de situatie in het mondiale wijnlandschap. Hij had zoals altijd duidelijke voorkeuren en oordeelde keihard over enkele nationale ontwikkelingen. René van Heusden bleek opnieuw een groot liefhebber van zijn eigen vak, met heel eigen visies en perspectieven. Hij kreeg daarvoor erkenning in een kleine groep (wijn)intimi. Ik waardeerde zijn eigenzinnige visies. René nam verbaal soms te nadrukkelijk een intellectuele pose aan, waarmee hij mensen op afstand hield. Gereserveerd was hij, maar met een warm hart voor wie toegang kreeg.
René werd kort na de start van Proefschrift ingelijfd als corrector en proever. Hij ontpopte zich als een leuke, betrouwbare proever met een kritische blik, soms op het cynische af. Al gauw was hij vaste kracht in het panel van het Proefschrift Wijnconcours. Ook toonde hij zijn schrijftalenten en onderzoekskwaliteiten. Zo werkte hij mee aan een onderzoek van Proefschrift naar de handel en wandel van een van de grootste aanbieders van primeurwijnen uit Bordeaux. Zijn bijdrage aan de publicaties hierover was belangrijk. Ik geloofde toen al dat René later zou uitgroeien tot een van de beste Nederlandse schrijvers over wijn en gastronomie.
Na enkele jaren namen we afscheid. Hij ging direct door naar collega-blad Perswijn, waarin hij tot aan zijn overlijden publiceerde.
René van Heusden is veel te jong overleden. Mijn gedachten gaan uit naar zijn kring van nabestaanden. Ik wens hun veel kracht toe bij de verwerking van het verlies van deze markante collega.
Jan van Lissum,
Mede namens alle medewerkers van The Wine & Food Association.
