Recent organiseerde Gayda een bijzondere proeverij; ‘Seriously Syrah, a 9 vessel tasting’. De titel staat voor het experiment om de effecten van verschillende manieren van rijping van wijn op verschillende soorten van opslag te onderzoeken.
tekst Hans van de Meeberg
Dezelfde wijn, 8 maanden rijping, in 9 verschillende vaten
De syrahdruiven voor deze test komen van Gayda’s wijngaard Col de la Dona in de Roussillon. Sinds 2007 vormt de oogst van deze wijngaard een component van de topcuvée Chemin de Moscou. De wijn is vanuit de stalen vaten overgetankt naar de verschillende manieren van opslag en hebben daarin 8 maanden doorgebracht. Van een klassiek klein en één jaar oud eiken vat (licht getoast) van 228 liter tot een hypermodern polyethyleen ei van 1.000 liter.
‘We doen niet even een lab-experiment’, vertelt de eigenaar Tim Ford. ‘Dit is een echt full-scale onderzoek: we willen weten wat de invloed van de verschillende ‘vaten’ is op de wijn. Over 10 maanden hebben we nogmaals een proeverij gepland.’
De impressies:
1. Roestvrijstalen tank – 1.500 liter met nagenoeg geen zuurstofuitwisseling. Het zwarte fruit stuift je hier tegemoet, nog wat groen maar vol, met best enige structuur zonder harde tannine.
2. Vijf jaar oude eiken foeder – 2.000 liter met spanten van 54 mm dik, met een langzame zuurstofuitwisseling en weinig houtinvloed. Hier merk je zelfs al een beetje oxidatie. Dit is de meest ontwikkelde wijn voor de korte tijd in het vat. Breed palet van smaken met al enigszins verwerkte tannine, die nog aan ontwikkeling kan winnen.
3. Betonnen ei – 1.600 liter met het voordeel van de micro-oxygenatie door de porositeit van beton (kalksteen-kleimengsel). De bloemgeuren komen je tegemoet, dit is een nu al behoorlijk uitgebalanceerde wijn, zeer levendig met zelfs een beetje die zijdeachtige afdronk van de Chemin de Moscou.
4. Zandstenen pot met hoekige randen – 1.000 liter, weinig poreus maar extreem duurzaam en bestand tegen temperatuurwisselingen. Deze wijn is levendig met wat bitters van zwart fruit zoals die syrah normaal kenmerken. Een wijn wat verder ontwikkeld met duidelijk meer zuurstofcontact.
5. Terracotta ei – 700 liter, redelijk poreus. Deze wijn heeft wat weg van die van de zandstenen pot, maar is nog meer ontwikkeld en geeft in de verte zelfs wat gedroogde kersen.
6. Polyethyleen ei – 1.000 liter – de nieuwste ontwikkeling met een zuurstofdoorlaatbaarheid van 17 mg per liter/jaar. Een wijn met een zacht mondgevoel en tegelijk een rijpe en rijke geur.
7. Frans eiken vat – 500 liter, licht getoast, van tonnerie Cooper Boutes ‘Grande Reserve’. Dit sample heeft een volle kleur maar een gesloten neus met in de verte wat bloemen, klein beetje jammig maar overall nog redelijk fris/neutraal.
8. Frans eiken vat – 228 liter, licht getoast van tonnerie Cooper Boutes ‘Grande Reserve’ Een gesloten wijn, diepdonkere fruittonen maar met nog harde tannine van het eiken.
9. Drie jaar oud Frans eiken vat – 228 liter, licht getoast van tonnerie Cooper Boutes ‘Grande Reserve’. Ontwikkelde wijn en in balans. De wijn geeft een zeer prettig mondgevoel en een diversiteit aan rood fruit.
De eerste conclusies
Wat een mooi experiment van Gayda. Niet toegeven aan marketing-overwegingen om maar gewoon lukraak op beton, egg of amfora te gaan rijpen, maar zelf kijken wat de beste invloed van een andere rijping is op de wijn. Zoals mede-eigenaar en Managing Director Tim Ford stelt: ‘Onze wijnmaker Vincent Chansault kan zo samen met consulent Marc Kent (tevens eigenaar-wijnmaker van het Zuid-Afrikaanse Boekenhoutskloof – red.) bepalen of een andere manier van rijping iets toevoegt aan de finale blend van de wijn. Eind 2019 organiseren we een tweede kennismaking met de ‘9 vessels’; benieuwd wat we dan zullen aantreffen.’
Wijnmaker Vincent Chansault
