Veel collega’s rekenen hem tot de toptien van de beste wijnproevers ter wereld. Zelf is hij de laatste die dat zal bevestigen. Daniele Cernilli’s portfolio is in elk geval enorm. Hij ontving prestigieuze nationale en internationale onderscheidingen en was meermaals lid van de Grand Jury van het Proefschrift Wijnconcours.

tekst Louis Janssen

Daniele Cernilli

Daniele Cernilli op Wine Professional

O p Wine Professional gaf hij enkele masterclasses over de Italiaanse wijnen. Hij schuwt als vrije denker geen enkele uitspraak. Hoe kan het ook anders, voor iemand die in 1980 zijn mastergraad in Filosofie haalde.
Cernilli was in 1986 medeoprichter van de Gambero Rosso, nog steeds dé referentie voor Italiaanse wijnen. Het systeem van de toegekende glaasjes is van hem (sinds 1987). Tegenwoordig is hij verantwoordelijk voor Doctor Wine, een actuele, veelgelezen website over allerlei zaken rond wijn. Zijn specialisatie is uiteraard de Italiaanse wijn, maar ook riesling en Californië hebben zijn aandacht. ‘In de eerste plaats ben ik gewoon liefhebber van een glas goede wijn. Pas daarna ben ik journalist. Ik ben geen wijnschrijver, zoals ik helaas vaak genoemd word. Schrijvers zijn mensen als Ernest Hemingway of Jean-Paul Sartre. Mijn schrijfsels zijn journalistiek. En dat betekent dat je het ook aantrékkelijk mag formuleren.’

Dr Wine logo

Vins naturels …

Enkele jaren geleden publiceerde hij een artikel waarin hij uitviel naar de beweging van de vins naturels. Bacteriologische gevaren zouden het zijn, waarbij mislukte vinificaties de norm waren. Tegenwoordig bestaan er binnen die wijnstijl steeds meer coherente opvattingen, al beschouwt men de conventionele wijnbouw nog altijd als een doodlopende en gevaarlijke weg.
Is Cernilli intussen van mening veranderd? ‘Er bestaan geen vins naturels. Er is nog steeds geen enkele definitie van. Elke wijn is bepaald door de mens. Wij plukken de druiven en kiezen het goede oogstmoment uit. Ook vins naturels zijn het product van menselijk handelen, van culturele opvattingen. Elke wijnmaker staat in een traditie. Wat ik er eigenlijk van vind? Op die afschuwelijke etiketten na beschouw ik het gewoon als marketing. Meer niet. Respect voor de natuur is wat anders dan die mensen doen. We moeten analyseren, niet alleen ideologisch doen. De kwestie van zware metalen in de bodem bijvoorbeeld. Dat probleem moet je wetenschappelijk benaderen, niet intuïtief. Er bestaat intussen veel wetenschappelijke kennis over duurzaamheid in de wijnbouw, inclusief de genetische manipulatie van druiven. In de toekomst zal dat nog belangrijker worden. De mens verandert de natuur. Hoeveel soorten rozen heeft Nederland de laatste decennia wel niet ontwikkeld. De veredeling van zaden. We mogen niet meer in het verleden leven. Het is beter dat we de toekomst voorbereiden. Tegelijkertijd mogen we niet vergeten dat wijnbouw in veel landen een traditie is van soms meer dan 3000 jaren. Jullie maken al eeuwenlang bier, een belangrijke traditie. Ook die processen zijn veranderd, en in de huidige golf van nieuwe bieren kijkt men niet alleen naar het verleden.’

Daniele Cernilli 4

‘Er bestaan geen vins naturels, elke wijn is bepaald door de mens’

Daniele Cernilli 2

Groei middenklasse

De wijnwereld veranderde razendsnel, ook in Italië. Wijn is voor iedereen bereikbaar geworden. Al voor minder dan vijf euro kun je een fles kopen. Cernille: ‘Die ontwikkeling is buitengewoon geweest. Ook voor de gastronomie trouwens. Een chianti voor 4 euro is belangrijk, al dan niet met fiasco’s. Ik maak soms de vergelijking met kunst. Ook dat begrip inflateert. Er is voor iedereen een verfraaiing van zijn persoonlijke leven te koop. Een extreem duur origineel of een betaalbare poster. Grote, dure kunst centreert.’
‘De echte groei of kwaliteitsverbetering zit in de middenklassewijnen. Ik voorspel een goede toekomst voor dat segment. Hier heeft de journalistiek een belangrijke taak overigens. Het heeft weinig zin om alsmaar over de ultrakleine top te schrijven. Over wijnen die maar voor enkele mensen betaalbaar zijn, vaak mensen die het niet eens snappen en kisten kopen als statussymbool of belegging. Ook die peperdure flessen komen steeds vaker bij een groepje extreem rijken terecht. Ik doe er niet aan mee.’

Wijn bracht volgens Cernilli ook verandering aan in de gastronomie van onze tijd. Op zijn site geeft hij in een pleidooi aan dat de Italiaanse en internationale gastronomie moeten terugkeren naar de traditionele keukens. In plaats van ‘fusion’ hebben we ‘confusion’ nodig. Vanuit die traditionele keuken moeten chefs innoveren, zonder verlies van lokale gewoontes. ‘Goede wijn heeft een relatie tot de herkomstregio. Waarom zou je als chef alle kanten uit vliegen?’

‘Telkens die verhaaltjes vol banaliteiten, het ene nog onwaarschijnlijker dan het andere. Weinig verhalen zijn helemaal waar’

Storytelling

Journalistiek schept verplichtingen. Het klakkeloos overnemen van allerlei websitegegevens is heel dom, zo stelt Cernilli. Veel sites en wijnmakers doen aan storytelling. ‘Dat is zeer vervelend. Telkens die verhaaltjes vol banaliteiten. Het ene is nog onwaarschijnlijker dan het andere. Die informatie kom je in allerlei artikelen tegen. Weinig verhalen zijn helemaal waar. Veel belangrijker is dat een journalist informeert over lokale gewoontes en gebruiken bij het wijnmaken, de bijzondere druiven en de opvallende wijnmakers. Ook de historie van een regio is van belang, zeker in Italië. Sinds 1861 zijn we één land, maar de verschillen tussen de districten zijn gewoon blijven bestaan. We hebben voor consumenten ook de handicap van de lastige druivennamen en de vele herkomsten. Een goede journalist kan dat in minder dan 1000 woorden uitleggen. Wie ik goed vind? Delgado en Spurrier zijn goed, net als Jancis Robinson. Ook Jefford, Johnson. Parker?’

‘Als een rosso di Montalcino van iemand beter is dan zijn brunello, dan komt alleen die rosso in de gids’

Ultimate Guide

Zijn nieuwste project lijkt op de Gambero Rosso. Eind 2017 publiceerde hij The Ultimate Guide to Italian Wine 2018, als vierde in een reeks. Zijn focus is anders. ‘Ik kies nu minder voor de wijnen die ‘moeten’. Liever besteed ik aandacht aan de specialiteit van elke wijnmaker afzonderlijk. Daarin komt vaak de authenticiteit terug. Daarop selecteer ik. De keuzes voor die gids ontstaan tijdens openbare proeverijen in Italië en internationaal. Andere criteria die ik hanteer zijn ook belangrijk. Als een rosso di Montalcino van iemand beter is dan zijn brunello, dan komt alleen die rosso in de gids. Alleen de beste producten dus. De komende jaren verwacht ik veel van regio’s als Campania, Gatinara, Ghemme, Abruzzo. Van druiven als pecorino, traminer. En het allermeest van wijnmakers als vrije denkers.’

www.doctorwine.it